Over ons

– MMXVI-

Afgelopen jaren zijn voorbijgegaan met een gezwindheid die geen vergiffenis kent. De tijd heeft vleugels en geen teugels is middelerwijl al onloochenbaar geworden. Joosten die zijn verschenen en die zijn verdwenen waarbij uitsluitend het summum wist stand te houden. Doormiddel van nieuwe tendentie en het vergaan van oudmodische paden wist eenieder zijn persoonlijkheid te exposeren tot datgene waar men nochtans nimmer en nooit in had zegegevierd.

De jaren tot hedendaags zijn niet voor niets zo scheetsgewijs vervlogen. Door digitalisering zijn ettelijke tradities van het intussen al zevenentwintig jaar volleerde dispuut toe geweest aan alternering. Onder bestiering van magistraten evenals Heer magistraat Neeskens, Heer magistraat Van Dijk en Heer Magistraat Morcus is hét Heerendispuut dan ook aangevoerd naar een heden zoals het reeds is en een futurum zoals het zich gaat bevinden. In het achterhoofd houdende wat een wijsman ooit zei is eenvoud niet het kenmerk van de beginner, maar de zwaarbevochten stempel van de meester. De aspiratie, de hartstocht en de begeerte zijn niet gechangeerd door de vele jaren historiek van het dispuut.

Als rots in de branding staat dan ook Kasteel Borneostein al deze jaren overeind. Het Kasteel dat al voor meer dan twintig jaar verhalen van het Heerendispuut met zich mee heeft geoffreerd , wordt bewoond door louter de gunstelingen onder de Heeren. Bestaande uit het contemporaine bestuur met Heer Magistraat Morcus, Heer Dukaat Schuurman en Heer Graveur Van Gils en de drie Heeren van Stand: Heer van Stand Van Dijk, Heer van Stand erelid in spé Dirven en Robin Broeren. Met gebruikmaking van gradaties tussen Alpha, Beta en Zulu is de hiërarchie binnenshuis onberispelijk.

In de tijden dat Senior Heer van Stand Neeskens zichzelf de magistraat van het Heerendispuut mocht noemen heeft er een lustrum plaatsgevonden waar alle Heeren van aan het nagenieten zijn tot op heden ten dagen en dé reden vanwaar het illustere gezelschap uitkijkt naar een nog ongeschonden lustrum in de toekomst. Het jaar tweeduizend veertien – tweeduizend vijftien wist echter één Heer van Stand te brengen waarbij kwaliteit boven kwantiteit ging.

Ofschoon dit omgevlogen jaar passé gegaan is trad een volgende magistraat aan. Heer Magistraat Van Dijk bekroonde zijn episode tot op de laatste morgenstond bijna met een record van maarliefst zes Joosten. Niettemin wist één van deze zes zichzelf bij de voleindiging niet staande te houden in de razernij en werd een aanwerving geëngageerd van vijf. Wat een welgemaakt resultaat lijkt is een gemiste hazard geworden. Dit doet desalniettemin af aan zijn singuliere bestuursjaar waarin Heerendispuut Bommel een nieuwe gedaante aannam. Een van de vele meerwaarden is toch wel dat de traditie van de vaderzoondag wederkeerde binnen het dispuut.

Ten langen leste zal het jaar tweeduizend zestien de historie binnentreden met Magistraat Morcus en de opmaat van President Willem Pieter van den Berg binnen de muren van de sociëteit. ‘He will make Totus Great again!’ roepen al vele en menige sterveling zal hem nog gaan volgen in de nabije eeuwigheid.

Dientengevolge een kortstondig resumé van de verstreken jaren waarin de nu courante Heer Graveur deelgenomen heeft. Van wat begon als een vertelling in het lustrumjaar en op dit ogenblik uit aan het floreren is tot een van de prachtige studentenverhalen zal ook uw pad mogelijkerwijs doen floreren in de tijden dat u zich tot student mag betitelen. Als subtiele lichting van één, geloof ik in personae niet dat de wonderen al de wereld uit zijn en dat deze parabellen nog met regelmaat zullen afspelen voor de ogen van de Heeren die dit illustere gezelschap concipiëren.

 

-MMVIII-

Het Bommeliaanse studentenjaar tweeduizendacht – tweeduizendnegen zal de geschiedenis folianten in gaan als hét jaar van een nieuwe top werving. Het memorabele jaar waarin maarliefst vijf heren hun intrede doen tot het illustere gezelschap, wat op zijn nietigst een unikum mag worden genoemd aangezien dit wedervaren zich inmiddels 7 jaar geleden voor het laatst heeft voor gedaan.  Deze fenomenale lichting zal niet uitsluitend bekend staan om hun grote kwantititeit maar bovenal om hun veelzijdige kwaliteiten. De superioriteit van deze lichting heren komt onder meer tot uiting in de perfect op maat gemaakte antiquarische colbertjasjes, welke allen voorzien zijn van een geklofte grijs geruite binnenvoering. Deze vijf heren beschikken ook over een uitmuntende smaak. In hun joosten episode genoten zij met grote regelmaat  van een gunsteligge spijs genaamd ‘pasta zalm’. Het onderling tijd spenderen, dienovereenkomstig pasta zalm eten verorberen, zorgt voor de samenhorigheid. Dit heeft onder andere plaats gevonden in de residentie van Joost Willem genaamd paleis de Lange nieuwstraat.

Onder leiding van heer magistraat Luijten geassisteerd door zijn mede heren en senior heren werden de joosten klaargestoomd voor de ultieme beproeving genaamd het joosten weekend. Als leerweg naar deze ultieme beproeving werden er een aantal occupaties vericht, welke in onderstaande alinea’s  staan geprononceerd. logischerwijs werd er na al deze bedrijvigheid de nodige goud gele pret cilindertjes oraal toegedient.

Om een goed fundament te leggen voor een magistrale joostentijd, werden de joosten naar café De Bommel te Breda gestuurd om daar gebruik te maken van hun cerebellum voor het schrijven van het traditiegetrouwe joostenchanson. Het joostechanson werd gemodeleerd op de liederen van Joep van het Hek met Flappe en Etta James met I just wanna make love to you.

In het jaar tweeduizendacht – tweeduizendnegen vond het lustrum van onze studentenvereniging Totus plaats. Overdag konden de senior heren, heren en joosten hun Robin Hood kwaliteiten tonen met het dagvertier genaamd boogschieten. Toen de avond viel werd er in het Pakhuys met volle teugen genoten  van een heerlijk avondmaal. Helaas werd de bierdrinkkappaciteit van ons dispuut zwaar onderschat door het personeel van het Pakhuys. De tafelbediendes serveerde ongeveer eens per twintig minuten een goud gele rakker aan de Heren, wat natuurlijk ruim onder de maat ligt voor een heer van stand.Waardoor de realiteit een illusie werd door een gebrek aan alcohol. Onder het eten werden de coursages opgespeld, deze coursages waren met veel liefde en kunde door de joosten gefabriceerd. Hierna kon het galafeest losbarsten in zaal de Harmonie te Tilburg. Aan het slot van deze memorabele dag konden alle genodigden hun welverdiende almanak in ontvangst nemen.

Deze joostenlichting ging uiteindelijk het weekend in met de mentaliteit, ‘Yes we can’, ze hadden dus geen last van valse bescheidenheid.  Deze eensgezindegedachte komt mede tot stand waar de Joosten periode intentioneel aan is. Ze hielpen elkaar volgens het spreekwoordelijke gezegde, ‘Als de ene hand de andere wast, worden z’n allebei schoon’. Waardoor ze dit weekend dan ook succesvol doorstonden en promoveerde daarbij tot Heer van Stand in Spe. Na het verpozen weekeinde kregen de Heeren in Spe het mandaat om hun welverdiende colbertjas te gaan vervaardigen.

Voor verschillende Heren van stand in Spe was de voor laatste dag Heer van Stand in Spe zijnde ook geen arbitrale donderdag avond. Als blijk van kwaliteit en devotie die in deze lichting heerst, betreden twee Heren van Stand in Spe het bestuur van S.V. Totus en dan wel Als Voorzitter en Penningmeester, toch niet de minst gearrangeerde functies. In de voorbereidende tijd naar het heer van standschap, was het door de Heeren en senior Heeren  aan de Joosten duidelijk gemaakt, zonder Totus geen Bommel, dat was natuurlijk wel meegenomen toen zij hun wijs besluit namen.

Mettertijd  heeft er een Bommel leden vergadering plaats gevonden waar de Heeren in Spe hun troefboer mochten introduceren. Op deze wederom gedenkwaardige avond vond ook nog een in extenso zijnde bestuurswissel plaats. Er deed een kers verse Heer van Stand direct zijn intrede tot het nouveauté Bommel gouvernement. Heer Ducaat Henselmans. Die onder één hoedje kan gaan coöpereren met Heer Magistraat America en Heer Graveur Van Blijderveen.

 

-MMVII-

Het joosten tijdperk werd lange tijd verdragen door twee Joosten; Joost Rico en Joost Bjorn. Iba 1 was de eerste avond waarin zij in het illustere gezelschap kwamen met de Heeren die de geruite verschijning etaleren. Na een fideel soiree gehad te hebben, werden er bij Iba 2, twee potentiële joosten uitgenodigd. Rico en Bjorn mochten het joostentijdperk gaan doorlopen

De primeur toewijding was (De joosten naar Breda),deze soiree was vooral het nuttige van de port en het walmen van een sigaar. Na veel gerstenat gedronken te hebben in cafe bommel in Breda was dit een leuke toewijding om de joosten periode in te gaan.

Omdat de joosten het te bond hadden gemaakt bij Café Bommel werd er gezocht naar een ontspanningslokaliteit waar er gepraat kon worden over het leven. Om vervolgens harmonieus te streven naar eensgezindheid die zich zal laten tonen door een hoger gebruik van creativiteit en een immer durende strijd jegens ieder toonbeeld van getob, last en beroerdigheid.

De abuise miss&mister Totus verkiezing in het jaar 2008 werd dat kalenderjaar fontaal opgekleurd door twee vrouwelijke schoonheden die een act hadden voorbereidt waar tot op de dag van vandaag nog steeds over geconverseerd wordt. De Joosten die op dat moment op micro, meso en macroniveau hadden gestreefd werd opgemerkt. Daar alleen Joost Rico terecht gehonoreerd werd om met passie, charme en strijd de jury te persadueren van zijn kwalitatieve dansacrobatie. Doormiddel van falsificatie van de jury is de miss&mister totusverkiezing ongelukkigerwijs geruïneerd, en werd deze titel aan een ander totuslid gegund.

Nadat Joost rico op 26 maart zijn joostenkledij had ingeleverd door benedenmaatse prestaties op school, is Joost Bjorn op 24 april 2008 alleen ten strijde gagaan jegens de bokkenrijders, om Heer Olivier B Bommel en Tompoes te bevrijden. De eerste aanwijzing was om naar de herberg te gaan waar Jezus vele malen is te zien aan de wand der gekruisigden namelijk “Café het elfde gebod”. Nadat de brief in ontvangst was genomen werd er bevolen ons te gaan verplaatsen naar het vervloekte ronddraaiende huis te Tilburg waar de volgende toewijding op ze wachtte. Om de primaire beginselen van het Joost schap weer op te pakken, werd er geïndiceerd dat er minimaal drietal dassen gestrikt moesten worden. Deze opdracht werd probleemloos uitgevoerd zodat ik samen met de Heeren naar het wandelbos kon gaan. Een Joost is altijd in een goede fysieke conditie daarom werd deze beproeving ook goed ondervonden. Door vele obstakels ging ik onbelemmerd door het parcours heen. De laatste beproeving was lopen op het water zodat alle toewijding waren uitgevoerd.

Joostenweekend 2008 was aangekomen. Joost Bjorn die dat weekend als stripfiguur Willie Wortel gekostumeerd moest zijn kwam met al zijn attributen in het heuvellandschap de Ardennen aanzetten. De eerste avond die voor Joost Bjorn zwaarwegend was zal hij nimmer vergeten. In een sfeervolle edoch ongemakkelijk omgeving voor Joost Bjorn werd de eerste amice over Heerendispuut Bommel op de proef gesteld. Met knikkende knieën en zwetende handen probeerde hij vragen van de Heeren te responderen. Na een amusante bergwandeling met de Heeren en een laatste beproeving werd Joost gehuldigd met de titel als Heer van Stand in Spe. Uiteraard gaat deze lichting na het maken van het geruit complet als Heer door het leven.

 

-MMVI-

Kalenderjaar 2006 is reeds drie kwart dozijn aan maanden bedrijvig en de colleges aan de Hoge Technische School vangen aan. Niet alleen het educatieve deel van deze nieuwe periode begint, ook het startsignaal voor het Totus-jaar schalt door het gebouw. Te ruiken aan de bekende geur van koffie, gerstenat en gezelligheid, zijn de Totusleden weer actief in de vertrouwde woonkamer waar het allemaal 17 jaar geleden is begonnen.

Ook de Heeren voegen zich tezamen na een lange periode van bankhangen en het nuttigen van goudgele pretcilinders met kameraden. De zoektocht naar creativiteit, inventiviteit en samenhorigheid, kort gezegd naar potentie ten behoeve van ons illustere gezelschap, is aangebroken. Welke biggen zouden het niveau van Heeren van Stand kunnen evenaren cq. overtreffen?

Een unieke belevenis staat te gebeuren, de lichting van 2006-2007 heeft o.a. de eer als laatste de traditiegetrouwe grondbeginselen van de KGB te mogen verwerven. Tevens hebben zij het voorrecht de oude, ingeleefde, herinnering rijke sociëteit der S.V. Totus te mogen visiteren voor het laatste jaar. Tot onze grote vreugd zal S.V. Totus, dus ook Heerendispuut Bommel, blijven voorbestaan, zowel tussen de palen der fundatie van het nieuwe gebouw, als wel fungerend als fundatie voor een memorabele studententijd.

Ook dit jaar hebben de Heeren van Stand potentie weten te traceren tussen al het plebs. Dit is vergelijkbaar met het zoeken naar een hoogwaardige fles Vintage Port in een volgeladen slijterijopslagloods. Na een welvarende open tijd kregen vijf biggen separaat een puzzelstuk, een puzzelstuk dat onderdeel uitmaakt van het geheel. Dit geheel bleek na het vinden van elkander een invite te zijn voor IBA 1. De groene genodigde voor deze culinaire happening waren S. Jansma, M. Kortsmit, J. Lindenbank, B. America en J. v/d Weide. Hiervan hebben de eerste vier zich samengevoegd tot Joost.

Menig belevenis heeft deze Joost mee mogen maken; Het Bommelspel, de speurtocht door de oude vestigingsstad waar burgers vanaf 1403 onderdanen waren van De Graaf van Nassau, de NS-Short Message Service, het grote feest van onze goedheiligman uit Spanje, etc. Al deze activiteiten hebben de intentie gehad de samenhorigheid van Joost daadwerkelijk op het niveau te krijgen van één Joost. Gebruikmakend van hun inventiviteit en creativiteit heeft Joost naast deze consignes ook een Chanson du Jost mogen fabriceren. Na de publicatie en de afkeurende kritiek van “Chanson du Jost un”, die gecomponeerd was op de melodie van het huidig Bommel lied, heeft Joost “Chanson du Jost Magistral” geproduceerd, bestaande uit maar liefst vier coupletten met refrein. Nog niet te reppen over de choreografische talenten die zijn ontdekt.

Als men mij toestaat kan ik u tevens wijzen op een lange kookpraktijk, die ik achter de rug heb gelaten. Koken is uit de kunst, als ik zo vrijmoedig mag zijn. Op een vrije dag, toen de beeldbuis niets te bieden had, heeft deze Joost eens een culinaire happening georganiseerd die zijn weerga niet kent. Een Heer, die daar geüniformeerd toezicht hield, deelde mij mede dat het spijs van een dermate hoge kwaliteit was dat het niet zou misstaan op de kaart van een sterrenrestaurant. Nu, dat mag zo wezen, maar ik ben zo vermetel het culinaire kunst te noemen. Tegenwoordig nemen Heeren een grote discretie in acht tijdens hun culinair genot, omdat ze bevreesd zijn voor de afgunst van onderontwikkelden. Waar gaan we heen, vraag ik me wel eens af, en dan prijs ik mezelf gelukkig een heer te zijn, die dit tegenhoud niet kent.

Een cruciale happening tijdens het Joostschap zijn de signature opdrachten. Tijdens de activiteiten wordt kennis gemaakt met; de Senior Heeren, de bij hun nog steeds vers in het geheugen anekdotes, en natuurlijk de te handhaven tradities. Een van deze Signature opdrachten vond plaats in de stad die gebouwd is over de Binnendieze, de stad waar de Sint-Catharinakerk is gebouwd in haar Neon-Byzantijnse stijl, de stad die Frederick Henderick overmeesterde door gebruik te maken van windmolens, de stad waar wij Joost van Guus de gids hebben mogen leren over “Het zwarte gat”, de stad die Joost heeft mogen leren kennen met de Senior Heeren; van Lier, Pelt, Poelmans en van het Hof, de stad ’s-Hertogenbosch. “Gevoelig en recht uit het hart, maar toch krachtig, zodat het bloed gaat bruisen”; de Signature opdrachten zijn een magistrale toevoeging aan de Joosten-periode.

 

-MMIV-

Jaren na dit bewuste jaar moet het er toch van komen, het schrijven van een jaaroverzicht. Hoe moeilijk dit ook moge zijn, vier jaar na dato, zullen wij onze nimmer vermoeide grijze brij laten werken en de nodige verhalen boven tafel zien te krijgen.

Ons 15e bestaansjaar heeft inmiddels haar intrede gedaan.

Zoals geschreven, ik citeer:’Door tegenwoordigheid van alle Bommelianen en Joosten bij activiteiten op micro-, meso-, macroniveau wordt gestreefd naar een maximaal betrokkenheid bij de vereniging die door het gehele dispuut op handen getorst wordt.’, zijn we inderdaad nog steeds actief binnen de vereniging. Aan het roer van Totus is de naam Heer van Stand van der Aa te vinden. En wie Aa zegt moet ook B ommel zeggen. Gedurende deze periode heeft Heerendispuut Bommel zich onder leiding van Heer Magistraat van de Wouw gemanifesteerd als een zeer gezellige, sociale, sportieve, creatieve, inventieve, en saamhorige groep studenten en oud-studenten.

Na het jaarlijkse evenement waarbij de tere zieltjes van scholieren voor het eerst blootgesteld werden aan de bruisende feesten op het introductiekamp, ging er voor hen een poort open naar de wondere wereld van het studentschap.

Heer van stand Schapendonk, de spreker ter plaatse, wist op sublieme wijze door te dringen tot de prille hersentjes van de debutanten van het hoger onderwijs. Oraal schud hij de ene opmerking naar de ander uit zijn mouw. Naast het feit dat dit vele voordelen oplevert kwam dat hem ook wel eens duur te staan. “Ik ben nog droog, ik ben nog droog” galmde er diep vanuit zijn strottenhoofd.  Een derde keer werd onderbroken middels een stormvloed aan water, dat van achteren, door de inmiddels heer van stand Steegh in de kruising werd geworpen. Een schot voor open doel naar eigen zeggen.

Deze succesvolle week waren er veel eerstejaarszieltjes te bespeuren tussen de wanden van de oude fietsenkelder. Het “zoeken naar goud” werd begonnen.

De rivier aan verse totusleden werd door de huidige heeren uitgebreid gezeefd en bestudeerd. En goud werd gevonden. Zeven glimmertjes schitterden tussen een grijze substantie van de spreekwoordelijke rivierbedding.

Met het slogan, “Laat heerendispuut Bommel de kapstok voor de rest van je leven zijn” bevestigd aan een exclusieve kledinghanger, waar menig heer jaloers op is, werden de goudklompjes warm gemaakt. Om deze ruwe goudklompjes met “de neus” in dezelfde richting te krijgen werden zij omgesmolten tot één Joost. Hiermee werd de joostenperiode en de start van een nieuw bruisend bommeljaar ingeluid.

Met Hakuna Matata als lijfspreuk en lied kregen de mouwlozen de smaak al snel te pakken.

Nu zijn we aangekomen bij een record, welke nog lang zal blijven staan, in het, door de joosten aangeboden, Totus Book of Records, hierop staat geschreven:

‘Tijdens het Bijzonder Buitengewoon Bommel Bavaria Ballonnen Bal is een bijzonder buitengewoon record neergezet. Voor dit record zijn er meer dan 5000 ballonnen opgeblazen en in de sociëteit losgelaten. Aansluitend is er een ‘knallend’ feest gegeven’. En met knallend worden niet de aanslagen in Madrid bedoeld.Knallend in de vorm van Quaestor Domus leden die binnenkwamen. Ze moesten op een gegeven moment het stampen wel staken waarna ze ons kwamen zeggen dat het gewoon te veel (5583stuks) ballonnen waren. Deze in het groen geklede schobbejakken wisten niet meer hoe ze het hadden, wat tot voor kort toch zeer onbereikbaar was. Helaas waren er niet veel Senior Heeren en Heeren van Stand aanwezig om dit met eigen ogen te aanschouwen.

Creatief als we zijn gingen de Joosten Flink aan de slag om voor de 5e december een mooie Lola-Bommel-fietspomp in elkander te zetten. Met een Barbie als paaldanseres aan de pomp op een mooi geruit voetstuk pronkte deze gift in de handen van de nieuwe eigenaressen. Maar ja wat doe je nu als de dames ruzie krijgen… Inderdaad het al oude kop of munt moest uitsluiting bieden. De pomp is goed terecht gekomen.

De nimmer erg spraakzame Joost Frans, die er die avond alleen voor stond, wist tijdens de Miss en Mister Totus verkiezing alles en iedereen te verbluffen met een playbackshow zonder zijn mond op maar één goed moment te openen. Met enkel een pak papier in zijn handen wist hij menig lid een glimlach op het gezicht te toveren. De nieuwe mister Totus was dit jaar in Bommeliaanse handen.

Niet alleen Bommelianen waren succesvol. Op de Olympische spelen te Athene behaalde ‘le Pays Bas’ vier gouden medailles, en van zilver en brons beiden negen.

Een gebeurtenis die in dit jaaroverzicht niet mag ontbreken is van serieuzere aard. De dood van Theo van Gogh. Een grote schrijver en filmmaker is dit jaar verloren gegaan, met ambities richting de witte, heilige letters in de heuvelachtige bossen van de USA. Een man die nimmer een blad voor de mond nam. Moge u rusten in vrede.

Na een aantal bewogen jaren en periodes kunnen we natuurlijk niet ons 15 jarig bestaan als een stille rivier voorbij laten kabbelen. Om te beginnen werd de sociëteit omgetoverd tot een ware balzaal, waar de bordeaux rood en oker gele compositie de muren, plafonds en tafels beklede. Oud-Heeren, Heeren, Ouders en genodigden werden deze avond door een ware lakei binnengeleid. Een lakei in de vorm van Roel Weijers, riep hij met luid gebel de gasten om die binnenkwamen. Heerlijke versnaperingen werden door de Joosten rond gebracht, welke zij overigens ook helemaal zelf hebben gemaakt.

Düsseldorf was onze lustrumlocatie waar menig Heer en twee van de drie joosten zich heeft vermaakt en misdragen. Dit weekend werd opgeleukt door mooie verhalen, anekdotes, jaarliederen, een tour langs mooie gebouwen, restaurants en een bierbrouwerij. Wat ons verder met name op het netvlies gebrand staat is een Senior Heer, alias Samsom, die Blaffend op zijn knieën om champagne stond te bedelen bij Gert, zij hadden duidelijk bij het ontbeid alleen de bodem van het glaasje gezien alvorens zij deze bijvulden. Bij de brouwer was de betreffende Senior Heer ook nadrukkelijk aanwezig. Zo probeerde hij met korting wat sterkere likeurtjes te bemachtigen, met een geïrriteerde barman als gevolg…

Also Also Also, wie kent het inmiddels niet?! Waarschijnlijk heeft een jonkvrouw in Düsseldorf dit woord nog nooit zo vaak gehoord als tijdens ons weekend. Maar ja als er dan eenmaal een vraag wordt gesteld door de jongdame in kwestie…? Inderdaad dan val je door de spreekwoordelijke mand. Heer van Stand Cruysen in dit geval, also also also.

Evenals jaren hiervoor werd ook de oude schichten speurtocht groots aangepakt. Onder het motto “Playmobil” konden menig deelnemers de jeugdige jaren herbeleven. Daar waar de rondvormige chocolabruine ogen van de abstracte playmobilfiguurtjes de feestgangers in de gaten hielden, wist het goudgele gerstenat op slinkse wijze de kelen binnen te glijden die op hun beurt gesmeerd werden.

Al met al was het een vermakelijk jaar waar nog tijden over nagespoken wordt.

 

-MCMXCVIII-

Ginds, achter de zwarte Bergen dreigen zich donkere wolken samen te pakken. Heer Olivier aanschouwt het onheilspellende fenomeen met gemengde gevoelens. Zal deze storm effect gaan hebben op de vruchtbare grond, welke Slot Bommelstein omgeeft?

Nadat de oogst hopeloos mislukt was in het voorgaande jaar, is het landgoed stevig onder handen genomen. Professor Przowski is in de arm genomen om de grond en het bedienende personeel eens stevig onder de loep te nemen, teneinde uitsluitsel te verkrijgen waardoor de oogst zo mager was. Zoals het er nu naar uitziet zal er alleen storm geoogst worden!!

Verzonken in gedachten laat Heer Olivier alle gebeurtenissen eens de revue passeren. Waardoor is het zo hopeloos misgegaan? Is Heer Bommel in gebreke gebleven; zulks is toch bijna onmogelijk? Alles was in de vertrouwde handen gegeven van de toegewijde bediende. Al die jaren daarvoor heeft Joost zijn Heer nooit teleurgesteld, in welke vicieuze cirkel is Joost terechtgekomen? Is het de verderfelijke put van de liefde, waardoor zijn inschattingsvermogen vertroebeld werd? Zijn de geneugten welke een Heer moet ondergaan reden voor afgunst? Een Joost moet toch weten dat slechts een Heer deze kan bevatten en ervan kan genieten.

Als Heer Olivier dieper in de krochten van zijn gedachten komt, wordt het beeld steeds helderder. “Ik zal maatregelen moeten treffen om Joost weer op het rechte pad te krijgen.”

Plots schrikt Heer Bommel, Joost dient zich aan. Of Heer Bommel nog een versnapering wenst na het diner. Joost begrijpt me, denkt Heer Bommel, maar waar is het dan misgegaan?? Hoe kan ik Joost weer terugkrijgen, als zijn voorkomen geen reden tot vertwijfeling geeft. Inmiddels heeft Joost zijn Heer voorzien van een Digestief en wederom slaat de vertwijfeling toe bij Heer Olivier. Waar heeft Joost dat steekje laten vallen…. Heeft Joost het steekje wel laten vallen, of is er nooit een steekje geweest en was het slechts een ongelukkige samenloop van omstandigheden? Er hebben zich vreemde voorvallen voorgedaan. Vaag verschijnen met vet bedoezelde roze konijntjes, raar pratende individuen in zijn gedachten. Heeft Heer Bommel het voorgaande jaar in een benevelde staat doorgebracht? Enfin, het is wellicht maar beter om het verleden achter zich te laten en zijn vizier te richten op de toekomst! Wat ligt er in het verschiet? Zal er achter de donkere wolken het ochtendgloren dagen van nieuwe, voorspoedige tijden? Alleen tijd zal het leren!

Na een welverdiende nachtrust wordt Heer Olivier gewekt door het prachtige gekwetter van de zeldzame paradijsvogel. Hoe kan een Heer nu beter aan de dag beginnen als wakker worden door een dergelijke aubade. Zou dit de voorbode zijn waar Heer Bommel al zo lang op wacht. Vers in het geheugen ligt nog het schouwspel van de samenpakkende wolken. Enigszins bevreesd twijfelt Heer Olivier of de gordijnen wel geopend moeten worden, maar dapper als Heer Bommel is neemt hij de stap. Langzaam worden de gordijnen langs de roede geleidt en ontplooit zich een zonovergoten, in bloei staande kasteeltuin!! Welk een voortreffelijke dag dreigt dit te worden!! Zelfs de eerste aanblik van Joost deze morgen verraadt een subtiele verandering. Vol van ambitie verschijnt Joost bij het ontbijt en met exquise versnaperingen verrast hij Heer Bommel! Wat is er met Joost gebeurt?

 

-MCMXCVI-

Het studiejaar 1996-1997 was een bewogen jaar zoals jullie in deze historie kunnen lezen. Zo was de joostenperiode van deze lichting ook een zeer bewogen periode mag ik wel zeggen. De joosten waren het niet altijd eens met elkaar en dat resulteerde meerdere malen in een woordgemeen en chagrijnige gezichten, maar toch hebben ze de vriendschap behouden. Naast de vele opdrachten vanuit de groep Heeren waren de 17 opdrachten en de bezoeken aan de Senior Heeren van Stand wel de leukste. We hebben het dan ook regelmatig over het bezoek aan Joris(W) Peeters en het verkeersborden c.q. straatnaamborden jatten in België bij Mark Rijk. Ook de gezellige stapavond met Tijl en Luc in Amsterdam mag zeker niet vergeten worden.Door het uitvoeren van deze opdrachten en het maken van de bezoeken zijn wij veel over de toenmalige Senior Heeren van Stand te weten gekomen. Bart laat liever zijn klusjes(schilderen en stukadoren) aan andere over, Arjen heeft een hekel aan zijn tuin onderhouden en Jeroen Leenders blaast als hardste van Nederland op zijn trompet(Nummerke 2).Inmiddels is er een hechte band gevormd met het dispuut en zijn wij alle vier blij dat we aan het einde van het joostenjaar op de boerenkar ons lidmaatschap toegewezen kregen. Dit moment kwam aan het einde van een reeks opdrachten en stormbanen uit te voeren en te nemen in het plaatsje Den Bommel. Hier waren wij te gast bij de plaatselijke boer Pieterz, maar ook de burgemeester heeft het genoegen gehad om ons onder zijn dak te mogen begroeten, alwaar door ons een deel van het beroemde schilderij van Den Bommel is gemaakt. Bij de onthulling van het Bronzen beeld van Olivier B. Bommel stonden wij dan ook vooraan de grote menigte die vanuit de verre omstreek was afgereisd naar Den Bommel. De activiteiten op zaterdag werden traditioneel afgesloten met een schuurfeest die tot in de vroege uurtjes door ging. De plaatselijke jongvrouwen spreken er nog dagelijks over.

Al met al mag ik concluderen, dat de joosten lichting 1996-1997 een grote toevoeging is geweest voor Heerendispuut Bommel en hopelijk mogen er nog vele van dit soort lichtingen volgen.

 

-MCMXCIV-

Ondanks de plechtige belofte nooit meer een busje te huren werd voor het dagprogramma voorafgaande aan het Totus-gala toch een bus gehuurd. Dit was een zogenaamde Vip-van voor 7 personen waar zelfs met 23 mensen in te zitten is (gelukkig zat er airco in).

Te Bavel werd door de Heeren van Stand en dame een plaats gezocht in de koude tochtige huifkar om zo ongerieflijk een barre tocht te maken, met nadruk op bar. De port kon de gelederen warme waardoor de tocht toch tochtig maar geslaagd was.

Het diner onder in de molen was van het soort zeer eenvoudig doch zeer voedzaam. Het vetgehalte van de worst legde een zeer beschermende laag voor het festijn in Maison du Vin. Een goedkope locatie zo bleek, vooral voor diegene die port drinken.

Voor de jaarlijkse bestuurswissel werd vanuit de gedachte dat diep in het slijk de aarde de bron van alle welvaart te vinden is uitsluitend op natuurlijke producten getrakteerd, te weten 32 kilo bloem en 150 liter tuinaarde.

Conform de norm werd de toets der critique ook dit jaar wederom verzwaard. Nadat de Joosten waren voorzien van een redelijke camouflage op het gezicht werd hen een korte reisroute aangeboden die de Joosten diende af te leggen gedurende de avond voorafgaande aan het weekeind. Nadat de Joosten een kleine rondreis door Nederland hadden voltooid verzorgde zij zoals het een Joost beaamd het ontbijt. Voor den zaterdag stond een rustig dag programma met enkele kleine hindernissen op het programma waarna het weekend besloten werd met een avond bier consumeren in de ons bekende biesbosch.

De Joosten doorstonden de toetsing met glans en Heeren Buisman, Voorbij en Van Vuuren konden zich gaan richten op de fabricage van een geruit complet.

Om het nieuwe verenigingjaar in te luiden werd dit jaar door Bommel een bescheiden borrel georganiseerd met het thema Krasse Knarren. Ondanks het vergrijsde karakter van de Heeren van Stand mag beslist worden opgemerkt dat deze borrel een succes was en eens temeer de leidende rol van het dispuut binnen de vereniging aan geeft.

Het motto voor het lopende jaar werd op deze avond bepaald: Jong ontmoet Oud.

De IBA vond plaats op 44 Longstreet. Uit deze avond kwam een team van drie Joosten naar voren die het duidelijk is bezit zijn van de aanleg dienend, verzorgend en animerende naar buiten te treden en waarbij de aanleg tot Heerschap duidelijk waarneembaar was. De Joosten werden met de gebruikelijke beschuit met muisjes verwelkomt binnen het dispuut.

Het thema Jong ontmoet Oud was terug te vinden in de tweede gezinshereniging en dit keer vielen de vaders de eer te beurt. Deze Vazo-dag werd exact 1 jaar later gehouden en begon zoals verwacht met het nuttigen van tompoezen. Na dit koffie met gebak werd in een poging gewaagd sneller te reizen als de tijd. Deze poging eindigde op de maas vlakte, de plaats waar voor deze gezinshereniging het ijs- brekende werk diende te worden verricht. Zodra de vaders de beschikking kregen over het geweer was de gesprekstof gevonden, de oude leger verhalen waren niet van de lucht en wederom werden de Heeren van Stand overstemd, dit keer echter niet door verbaal geweld maar door salvo’s van de M-16’s en Uzi’s, de de duiven waren alras uitgekleid. Terug in Tilburg werd na een introductie van de Heeren van Stand de reis naar de stad ingezet alwaar een restaurant haar dienste zou verlenen. De vaders reageerden niet verbaast op de oude christelijke schoolkamp liederen en haakte spontaan in op het van voor naar achter van links naar rechtsvan links naar rechts van links… Eens temeer werd de vering van de Bba bus op de proef gesteld. De slingerende bus wist zijn lading af te zetten bij eetcafe Jack’s alwaar een eenvoudige doch voedzame maaltijd op de Heeren wachtte. De avond eindigde na een vergelijkbare terugreis met dezelfde chaufeur, in een filosofisch samen zijn waarbij de vaders de gelegenheid kregen een wijze raad te geven als Goede Vaders zijnde. Welke ter harte werd genomen onder het genot van enkele portjes.

Na voorzien te zijn van de wijze raad van onze Vaders werden alle ogen gericht op het slot van de eerste vijf jaar Bommel. Het feest de feesten, het feest der beesten.V

oorafgaande aan de viering werd een groot aantal Heeren ingewijd in de wonderen van de onderwater-wereld. Middels een excursie naar een subtropische en chloorrijke lokatie werd de zuurstof behoefte der Heerendanig op de proef gesteld. Alvorens echter het ruime sop kon worden gekozen, werd de bloedzuiverheid en in het bijzonder het alcoholpromillage getoetst middels de onconventionele urinetest. De Heeren hebben deze test uiteindelijk met goed gevolg doorstaan.

De viering van het lustrum begon gepast met receptie ter sociëteite alwaar velen acte de precence gaven. De andere disputen die inmiddels aangenomen waren binnen de vereniging gaven op zeer orginele wijze invulling aan het thema: Bommel begeeft zich 3D. de receptie werd een ontroerend weerzien van alle bekenden van de afgelopen jaren en was zoals verwacht boven verwachting.

De zaterdag vergde wederom veel van de toch al zo getergde fysiek van de Heeren, daar er een blokje (lees marathon) om werd getandemd. Gelukkig hagelde en regende het maar kort en kon in een blijde gemoedstoestand de reis naar het vermaarde Preston Palace worden aanvaard. De avond was identiek aan het vorige bezoek, met dien verstande dat het management op een verrassende manier van har blijdschap blijk gaf. Er moest nog even op het uitchecken worden gewacht. Dit had te maken met kamer twee-nul-acht. Op deze kamer werd na de barsluiting nog een kleine afterparty georganiseerd. Om klachten van de omringende kamers te voorkomen, werden ook de buren uitgenodigd voor deze bescheiden borrel. (If you can’t beat them, join them!). De kamer was geheel geoutilleerd voor grote groepen, getuige het vijftienpersoons bed, vrije doorgang naar de natte groep, de aangepaste grootte van de asbak en de voorradige consumpties. Slechts Heeren met walkman waren niet uitgenodigd, een fatale vergissing, maar wel een geslaagde afsluiting van een uitzonderlijk lustrum.

Deze laatste activiteit bekroond tevens de eerste vijf enerverende jaren van Heerendispuut Bommel.

“De rest van de geschiedenis zit nog in de pen en zal spoedig volgen!”

 

-XCMXCIII-

De bestuurswissel werd een houterige avond met mossige luchten. De leger-bommels misstonden zeker niet in deze bestuurswissel tussen deze houtsnippers. Waarom zou je je qua hoeveelheid moeten beperken tot 30 vuilniszakken.

Het eerste lustrum van Totus werd op een vertrouwde locatie gefêteerd namelijk in de Philharmonie. Alvorens in de lichtblauwe en witte smoking gehesen te zijn werd er met partner een aperitiefje gescoord in het Likeurmuseum. Vervolgens werd Joost van Wijk ingezet om nuchter als –een gulden- iedereen –als een knaak- te brengen en vervolgens weer halen om te gaan feesten –een tientje- waarna de zwarte taxi naar huis werd genomen –een geeltje-. Opvallend die avond was het gemak waarmee flessen verdwenen en de hoeveelheid halve cola’s werden besteld. Enige correlatie licht voor de hand.

Geheel conform de strakke jaarplanning van het dispuut werd aansluitend op het gala een weekend gepland voor de toets de Critique. Daar de Joosten van het jaar daarvoor in de ogen van de Heeren van Stand niet voldoende hadden afgezien werd besloten dit jaar het zwaarder aan te maken door de Joosten eerst in beschonken staat te droppen, in een doodlopende grot in Zuid-Limburg (hallo, hallo, er zit een glas in mijn glas, RvW). Op weg naar Limburg diende Heer van Stand Ronde afgehaald te worden bij diens ouderlijk huis.

Het vertrek bij familie Ronde was spectaculair te noemen. Een ieder zocht plaats in een voertuig. Waarbij Heer van Stand Van der Bij zijn doel hoger zocht en dit in een rijdend voertuig zocht. Op het moment dat hij realiseerde dat dit doel wellicht beter haalbaar in daglicht was zijn snelheid opgelopen tot om en nabij de 38,178 kilometer per uur. Zijn atletisch vermogen gaat echter tot maximaal 31,932 kilometer per uur waardoor een kantelende beweging van het lichaam ingezet werd die het meest deed lijken op de inzet voor de alles beslissende touchdown van de Super Bowl. Glijden over de stoep doneerde Heer van Stand zijn wenkbrauw aan het trottoir en verdiende daarmee zijn bijnaam T.D. Touchdown Van der Bij. Het punt was gescoord.

De flexibiliteit van het Heerendispuut bleek uit de gemakkelijke omschakeling van Heer van Stand naar Country & Western-ster van de beroemde Delftse C & W-band D.P.. Nadat de lokale danspasjes volledig onder controle waren, werd de plaatselijke band overgehaald tot het ten tonele brengen van enkele Bommelklassiekers zoals daar zijn ‘Take me home, countryroad….’ En ‘I never prommissed you a rosegarden’. Het Bommelliaanse bestaan kent immers geen beperkingen.

In mei werd middels een rouwadvertentie in de Totalogus officieel afscheid genomen van de Bommeltafel, reeds eerder in dit relaas over is gerept. Deze onvrijwillige euthanasie wordt nog tot op de dag van vandaag betreurd.

10 juni 1993 was er een Bommelvergadering.

In juni werden enkele dagen opgeofferd aan het Twentse uitgaansleven. In de achterlanden van Almelo werd het landelijke Delden verblijd met de geruite delegatie uit Tilburg. De tocht naar dit verre oord duurt minstens drie trayen Grolsch en twee Melisant zijruiten, dus bij aankomst waren de Heeren dorstig. Een uitkomst voor dit hachelijke probleem bleek de nachtelijke excursie naar Preston Palace. De verpozing op deze biervriendelijke locatie werd door de Heeren zeer gewaardeerd, dit in tegenstelling tot het management. Zo begonnen op een zeker moment de ingrediënten van die avond bij een der Heeren zich in verkeerde verhoudingen te mengen, waarop een krachtige vomatiebeweging zich aandiende. De betreffende Heer spoede zich naar de sanitaire voorziening, die duidelijk te ver verwijderd bleek te zijn. Derhalve deponeerde hij de eerste helft reeds discreet tegen een toevallig op de route liggende muur. Na deze eerste drukverlichting kon hij alras de natte groep als nog halen om de overige bestanddelen die in protest waren getreden te verwijderen uit zijn gekwelde maag. Deze expressiviteit werd door de Almelose interieurverzorgers niet geheel begrepen, maar een geruite Heer treft nimmer blaam. De daarop volgende consumpties smaakten overigens weer bijzonder goed, als u mij permitteert.

Oktober stond geheel in het teken van de gezinshereniging, cumulerend in een spetterende Moezo-(Moeder-zoon)-dag. De moeders werden ontvangen met de gebruikelijke tompoezen en een introductie van alle Heeren van Stand. Om het ijs te breken werd vervolgens sportief met een bal geworpen en was er een hamer me genomen. De dames begonnen reeds behoorlijk los te komen, zodat de Heeren van Stand al spoedig werden overstemd door de frivole moeders. Om hen een beeld te geven op welke manier de ouderlijke bijdrage door een gemiddeld student wordt gespendeerd, werd een bezoek gebracht aan een modelstudentenhuis. Enige poetsneigingen moesten worden onder drukt. Het diner ter sociëteitmonde uit in een houseparty waarbij de moeders een ongekende (en ongeremde) lenigheid aan de dag legden (XTC???). de avond werd afgesloten met een bescheiden kroegen tocht.

In deze wijnmaand viel ook weer de avond waarop het dispuut Bommel zijn Joosten selecteert. Een avond waarop potentiële Joosten werden getoetst op hun motivatie, hun dienend vermogen en hun potentieel Heerschap vond plaats op de Merelstraat.

Om de Heeren van Stand de gelegenheid te bieden te recoupereren van deze enerverende avond bood de tijdelijke vestiging van in het buitenland van Heer van Stand Van der Bij uitkomst. Bommel werd geinviteerd om met een delegatie af te reizen naar het Normandische Caen. Dit alles kwam tot stand na een mondelinge uitnodiging ter attentie van de Heer van Stappershoef. Deze invitatie kwam als volgt tot stand: Hallo Luc, met Robbert. He Robbe…(en toen viel de lijn weg).

Hierop nam Heer van der Bij het gesprek over en heeft in een 23 minuten monoloog Heer van Stappershoef het een en ander verteld waarbij zo nu en dan de lijn van uit Nederland toch door kwam en een lachende Heer van Stappershoef te horen was.

Op vrijdag 29 oktober zou de reis aan vangen richting Frankrijk, de mensen die geen auto hadden diende zich te verzamelen op de after stress. Na 3 uur rondreizen op zoek naar een uitrit uit Tilburg kon de reis naar Frankrijk aanvangen.

In Caen zelf werden de voorbereidingen getroffen voor een goed Frans onthaal. Wessen Flijn, Knoflook met stukjes worst erin en les fromages de Normandie.

Om vier uur ’s nachts werd Heer van der Bij bruut uit zijn slaap gerukt doordat hij twee auto’s met 80 kilometer per uur in een twee meter brede straat tegen het verkeer in hoorde razen. Hij begreep al snel dat het hier zijn visite betrof. Na het nuttigen van de gebruikelijke dingen bij het weer zien van in Frankrijk; wijn, kaas en schrobelaer, werd de volgende dag vroeg aangevangen met de activiteiten die zouden leiden tot een gezellig samen zijn. Waarbij onder andere enige glazen calvados werden genuttigd in het pittoreske dorpje Luc sur Mer, wat sinds dien Luc sur Mer Van Stappershoef heet. Deze plaats diende tevens als IBA evaluatie centrum. Na een gepaste hoeveelheid Calvados werden de Joosten en aangenomen voor de functie als horige.

Wanneer Bommellianen elkaar treffen gedurende een weekend dient er gesport te worden. Voor een Heer van Stand is er echter slechts een sport die dan in aanmerking komt: Mexxen. Het feit dat Fransen geen gezellige mensen zijn en dus niet weten wat vermaak in de vorm van een spelletje is dient men zelf de dobbelstenen mee te nemen naar het café. Op de afdeling dobbelstenen beschikt men echter maar over één model dobbelsteen. Het betreft hier het houten model Bommelstenen van 10 x 10 x 10 centimeter. Dit model is buitengewoon geschikt viir het gebruik in een grote groep. De Bommelstenen hebben een dusdanig gezellige uitstraling en volume dat het de fransen direct verjaagd.

De laatste dag van het Bommel in Frankrijk Weekend is doorgebracht in het welgevormde dorpje Honfleur, waar de vrouwen mooier zijn dan het weer, en het weer al te mooi is. Kortom een plaats die de meeste mannen een warm hart toe zullen dragen. (Voor bezoek wel eerst de nekspieren opwarmen.)

Het dies van Bommel werd dit jaar weer volop gevierd. De Heeren van stand en hun dames hadden dit jaar een biologisch verantwoord programma. Een mooie tocht door een schemerende Biesbosch werd opgeluisterd door een spectaculaire stunt door de Heer Schreuder. Deze Heer meende dat het mogelijk moest zijn om met meer dan 110 dB van een trap af te vallen. Het schrikeffect van deze actie was buitengewoon. Voor het eerst in het niet erg prille bestaan van het Dispuut waren alle Heeren van Stand tijdens een samen zijn stil, op zich een unieke gebeurtenis die verder niet voor zou komen gedurende de eerste vijf jaar. Den avond werd afgesloten met een visrijk diner en feest in de sociëteit.

 

-MCMXCII-

De inauguratie van de Joosten vond dit jaar plaats in Westelbeers, alwaar een bescheiden optrekje plaats bood aan geruite dorstige Heeren en schuchtere natgeregende klooien. De Toets der Critique was in tegenstelling tot andere jaren structureel verzwaard om het aanname beleid op een hoger echalon te tillen. Lange fietstochten, kostbare proviantinkopen, drassige wortelplantexpedities, marathon Mex-sessies, een mega-video vooruit en achteruitspoelseance (moeilijkwoord maar toch door de spellingscontrole heen geslopen), de pro-pre-paralympische spelen met als belangrijkste hindernis de debielatlon, niets bleef de joosten bespaard. Met trots konden de commando’s Boerema, Van Engelen, De Winkel en Schreuder zich in het geruit complet hijsen.

Het vermaarde dies van Totus werd op Bommeliaanse wijze ingevuld. ‘Pottenbakken voor filosofen’ (allemaal economie) en een uitgebreide borrel kunnen worden omschreven als voorspel voor een actieve avond in Rosmalen bestaande uit Smoking en smoking.

Mei stond geheel in het teken van de grote jaarlijkse Bommel-activiteit de Japanse Avond: een avondvullend programma van Harakiri, Sumo worstelen, Nagasaki, Karaoke en de specialegast Theo Oshiba. Vooral de Karaoke sprak tot de verbeelding. De getergde trommelvliezen weerhielden helaas niemand ervan om de microfoon ter hand te nemen en het in grote getalen binnen gestroomde publiek te vergasten op een serenade die buiten ieder frequentiebereik te plaatsen valt.

September en oktober stonden uiteraard weer in het teken van de open-tijd en de Joosten werving. Onderandere ‘Deer Hunter’ondervraging in de catacomben van de Tuinstraat was opmerkelijk; men noemt het ook wel corporaal ofwel Vietcong-stijl. Uit deze ondervragingen (sindsdien beter bekend als Inauguratie Bommel Avond) kwamen twee overlevenden, die gelijk op de proef werden gesteld met het grote Bommelfeest in November.

Men name een paar lange tafels, enkele honderden bierpullen, wat Duitstalige seksfilms uit de jaren ’70, een bijl en een blokhout en vergeet vooral niet te denken aan een veertienkoppig ensamble dat is gespecialiseerd in bergmuziek. Wanner deze ingrediënten op een juiste manier worden vermengd met lederhozen en apfelkorn ontstaat er een melange die garant staat voor een onvergetelijke avond die wat gezelligheid en (letterlijk) onbetaalbaarheid nimmer meer te evenaren is. Met andere woorden: best aardig zo’n Tiroler Fest Abend (de Baroniemuzikanten 076 5141801, de heer Meeuwwisse).

De Bommel diës-viering werd eind december gepast gevierd met Oud-Hollandse spelen met vervolgens een luisterrijk diner in ‘‘ Molentje (de naam alleen al deed niet veel goeds vermoeden). Memorabel waren de kwantiteit-vomeer spelen in de natte groep (waarbij kleur en geur de te jureren aspecten waren) en de uitbreiding van de dispuutskunstverzameling: de Bommel-collectie.

De gevoerde correspondentie met de herbergier wilde wij u niet ontzeggen:

Geachte Heer,

Bij uw bezoek op 19 december in ons restaurant zijn er twee pentekeningen uit de gang ontvreemd. Wij vermoeden dat deze twee tekeningen door uw groep zijn meegenomen, graag zouden wij ze terug krijgen.
Hoogachtend,

Eric Eigenaar

Mijnheer,

Naar aanleiding van uw schrijven betreffende d.d. 19-12-1992, waarin u vraagt of een lid van ons gezelschap wellicht twee pentekeningen ontvreemd heeft uit uw etablissement kan ik met trots antwoorden dat dit niet het geval is. Ik heb navraag gedaan bij alle aanwezigen en geen van hen heeft de pentekeningen mee genomen.

Ik hoop dat ik u met dit bericht van dienst ben en hoop dat diegene die de tekeningen wel heeft mee genomen ze terug zal bezorgen.

 

-MCMXCI-

De bestuurswissel in maart 1991 maakte een einde aan het winterreces, waarin tentamen- stress en de gepaste ontspanning op hoger gelegen oorden verplicht de activiteiten van het dispuut op een lager pitje zetten. De algemene ledenvergadering en het nieuwe bestuur waren blij verrast met de schenking van de Bommeltafel. Deze visueel aantrekkelijke tafel wekte helaas bij enkele leden zoveel jaloeziegevoelens op, dat de staat van de ze comfortabele biertafel werd aangetast op een wijze die Totusleden onwaardig dient te zijnen er toe leidde dat de tafel niet het verdiende respect verkreeg en in de daar opvolgende jaren steeds verder aftakelde tot een situatie waarin hij beter uit zijn lijden verlost kon worden en op basis van gedwongen euthanasie ter aarde is gesteld.

Als eerste krachtige daad tijdens de bestuurswissel werd het scheidende bestuur uitgezwaaid met enkele kubieke meters confetti. De hoogst uitzonderlijke constatering van deze avond was dat kwantiteit tijdens een bestuurswissel te prefereren is boven kwantiteit. Vaak is vierkant beter, nu echter rond, klein en van papier.

Het dies van Totus werd in een koninklijke entourage gevierd in de Philharmonie. Het kasteel Bommelstein aan de tuinstraat was voorafgaande aan deze traditioneel vochtige avond de locatie voor een uitgebreid buffet voor de Heeren van Stand en hun gala partners. Chez Ivo is een eenvoudige doch voedzame maaltijd klaarblijkelijk een term die ruimte biedt voor een andere interpretatie edoch niet leidt tot oeverloze discussies.

In mei van dit jaar was de tijd rijp voor het eerste grote Bommel festijn dat de verenigingmee mocht maken. Na maandenlange scouting waren een aantal grootste artiesten aangetrokken om in Tilburg een spektakel te brengen dat zijn gelijke niet binnen Nederland zou kennen. Pink Pop zou verbleken bij de bezetting van het eerste Bommel Pop.

Op het hoofdpodium (met 12 microfoons) waren achtereenvolgens te bewonderen: Richard Imanto, Danny Froger, Mark Streetlife, De Tunas en Lee (zeg maar meneer Huiser) Towers.

Dat ook op deze avond weer bleek dat een goede vader altijd iets kan leren bewees de vader der artiesten. Het jeugdige talent van de vele aanstormende artiesten legde spoedig af bij de wervelende show zoals show zelden gegeven worden Richard Imanto bewees dat hij de ware artiest was; leeftijd speelt geen rol en geld al evenmin. Voor een tientje extra geeft Richard een tweede ronde weg waarbij hij het lichtorgel aanzet en zelfs een keer over het drumstel klimt. Slechts een enkeling meende dat de ritmische solo op slechts twee trommels een camouflage is van het feit dat hij een van zijn stokjes kwijt is. De expert weet echter dat alleen een kenner zijn stokje weg kan leggen en toch door kan drummen. Geheel onder de indruk en met suizende oren is er nog lang nagepraat over dit optreden.

Op 17 mei vindt de eerste Bommelkastelentocht plaats. Opzoek naar een passend onder komen voor de Bommel-Bejaarden-soos, alwaar ieder Senior Heer van Stand na zijn 65e een flesje ouwe per dag zal nuttigen, werd de oude schicht benut om vacante kastelen te bezichtigen, helaas nog zonder resultaat.

Alle Heeren van Stand worden in juli uit hun zomerreces terug geroepen voor het huldigen tot Senior Heer Van Stand van de Heeren Ivo dekkers, Arjen Peek en Mark Rijk. Het feest verliep aardig rustig totdat rond een uur of elf de Heeren van Stand vonden dat er wat Schot in de zaak moest komen. Zoals het een Heer beaamt, werd er dan ook wat Schot (een stuk of twee) in de tent gebracht. Dit duurde drie lange nummers waarna de minderjarige doedelzakdanseres het etablissement ontvluchtte.

Met medewerking van Radio Starlight zette het verzoeknummer met de groeten voor Ivo, Marken Marie van Robert, Jeroen, Joop, Luc, Teil, geurt en Willem (de karaokeversie van Caramba Carago Ein Wiskey) een kroon op de avond.

Volgend op de opentijd van Totus konden de Heeren van Stand zich verheugen op een vijftal belangstellenden voor de betrekking van Joost, die volgens de aloude traditie uitgebreid werden getest op creativiteit en O.S.M.-vermogen (Ons Soort Mensen). Volgens een triviant werden de aspirant-Joosten verzocht een 24-tal multiple-choice vragen op te stellen in de categorieën sex, drank, disputen, oorlog en spaghetti, roken en vermogen en Totus.

Uiteindelijk wisten vier aspiranten tevens het Joostschap met vlag en wimpel te doorstaan. De door de jongelingen georganiseerde decemberbarbeque staat nog immer (diepvries) vers in ons geheugen gevroren.

De sinterklaasviering was wederom een succes, ware het niet dat het surprise element werd door geschoven naar de volgende dag in de vorm van de man met de hamer.

 

-MCMXC-

In het prille stadium van het dispuut werd gelijk gedacht aan de toekomst van het genootschap en hoe men nieuwe leden kon krijgen die in de wereld van Bommel konden treden. Er moest een passende periode van toetsing komen. Terug grijpoend op de persoon waarmee het dispuut zich vereenzelvigd werd de voor de handliggende functie van Joost in het leven geroepen. Uit de groep leden van Totus diende zich meteen twee kandidaten aan te weten de heren Van Stappershoef en Ronde. Deze personen gaven blijk van de benodigde creativiteit, inzet voor de vereniging en bezaten een hoge gezelligheidscoëfficiënt. Het samenzijn van deze twee personen leidde tot een ongekend synergie-effect, waardoor zij met trots het Joostschap wisten te verwerven. De aanname tot Joost vond versneld plaats op de afterstress van januari 1990, opdat de Heeren zich niet in het strijdgewoel behoefde te mengen om rijkelijk van vocht voorzien te blijven.

Het optreden van enkele Bommelianen tijdens het eerste traditionele Totus-dies in maart bleef niet onopgemerkt. Zo onderzocht Heer Rijk de kietelkaaie oprijlaan van Villa de Vier Jaargetijden van dichtbij. Hij voegde daarmee een extra dimensie toe aan het fenomeen open wond en dacht de gaten in zijn aangezicht nog te kunnen stoppen met pleisters. Het Villa-personeel dacht daar overigens anders over en verving het pleister-idee voor het betere WO II-noodverbandconcept. Dispuuts-genoot Peek maakte de mede dispuuts-genoten diezelfde avond nog opmerkzaam op de vijfde dimensie, jawel. In een poging tijdbesparend te toiletteren, combineerde hij op creatieve wijze de anale en orale ontlasting van het spijsverteringsstelsel. Deze creatieve gedachte moest hij echter bekopen met een enorme verzuring welke leidde tot een acute slaapaanval, waardoor de uiteindelijke tijdwinst teniet werd gedaan. De schoonmaakploeg kan dit beamen.

In het nieuwe collegejaar wordt de vacante betrekking van Joost met verve door een drietal heren ingevuld. De heren Leenders, Striethouldt en Van der Bij wisten de grijze massa duidelijk te ontstijgenen ontsnapten daarom niet aan de Bommel-scouts.

Deze drie personen verwierven de status van Joost. Deze functie bekleedden zij met hart en ziel en op een overtuigende wijze dat het de Heeren van Stand niet moeilijk viel om tot de procedure voor definitieve aanname over te gaan. Uitgangspunt voor de aanname was de mogelijke toetreding op korte termijn tot het bestuur van studentenvereniging Totus (zie ook de doelstellingen van Heerendispuut Bommel), om op deze manier de invloed op het beleid van de vereniging in stand te houden en waar mogelijk te versterken.

Op de memorabele Algemene leden vergadering van 22 november1990 beseffen ook de leden van Totus het belang van de aanwezigheid van disputen binnen de vereniging en werden het damesdispuut Vertu Femikinine (hoe schrijf je dat ook al weer) en ons aimabele dispuut officieel aangenomen tot de vereniging. Uitbundig werd deze aanname gevierd door de zeven Heeren van Stand bediend door hun drie Joosten.

In deze zelfde maand werd Bommel nogmaals getrakteerd op het heugelijke feit in de vorm van de beëdiging van twee ereleden te weten de Heeren Ivi-Maarten Dekkers en Lucas Hendricus Johannes van Stappershoef. Om al deze emotionele gebeurtenissen in een gepaste atmosfeer te kunnen verwerken werd er op gezamenlijk initiatief van Damesdispuut V.F. en ons aller dispuut uitgeweken naar een eenvoudig onderkomen gesitueerd op een zonderling eiland in de Biesbosch. Verstoken van alle luxe die een Heer van Stand zo weet te waarderen was er de mogelijkheid om onbeteugeld al het goeds van het afgelopen jaar in gezelligheid om te zetten, waarvan acte in < het hiernaast geprojecteerde citaten uit het logboek.

“Het was op een avondstonde

dat Joop schrijven begonde

te Hank aan de Rijn

de drank was al gaander zijn

hij was dronken ende zat mede

en niet erg tevrede

over den mentaliteit van de Vertu-snede…”

Het weekend met Vertu is voor Heer Ronde de aanleiding geweest om definitief vaarwel te zeggen tegen de fles Schrobbelaer. Nadat hij samen met de Heer Stappershoef een sloep met Vertu-dames naar de haven van bestemming had geleid en daarbij af en toe een borrel had genomen bleek de vaste wal een relatief begrip te zijn. De combinatie van evenwicht, bagage, een smalle dijk en Heer Ronde bleek niet erg uitgekiend. Halverwege de dijk begon de vermoeidheid toe te slaan en op een moment van onbedachtzaamheid sloeg het noodlot toe. Een gladde steen verstoorde het evenwichtsgevoel van deze balans kunstenaar. Grijpend naar alles wat hij vast zou kunnen houden vond hij uiteindelijk grip aan zijn eigen bril, die echter inmiddels onderin de sloot aan de voet van de dijk was beland.

“…Geert is ook weer naar beneden gekomen en begint aan zijn tweede Ronde….”

“Joost mag het weten. (Welke?)”

Op 3 december bracht Sinterbommel een bezoek aan de residentie van de heer Dekkers aan de Tuinstraat. Om creativiteit te bevorderen en de bierpot maximaal te houden mocht het te besteden bedrag voor de surprise niet buiten de grens van fl. 2,35 en fl. 3,41 uitkomen. De goudvis van fl. 2,95 plus de winkelkar (fl. 1,-) en bij behorend vol flesje bier waren enkele cadeaus die zeer tot de verbeelding spraken. Na de nodige traktaties werd er tot slot nog urenlang voor de sint gezongen.

 

-MCMLXXXIX-

Het was op ene avondstonde in het jaar 1989 dat in een willekeurige bar in een willekeurige plaats in een willekeurig land er een tweetal Heeren een eerste inval kregen tot de vorming van een genootschap. Door de vooruitziende blik van de Heeren leek dit de beste oplossing om in een verbond een ongebonden studentenleven te leiden. Maar niet de behoefte aan ongebondenheid was de belangrijkste drijfveer, neen driewerf neen! Het doel lag hoger. Het verbond moest een nieuwe impuls gaan geven aan het prille bestaan van studenten vereniging Totus. Omdat twee man een klein aantal is om bergen te verzetten, besloten de heeren Ivo Dekkers en Willem van Meriënboer er een aantal mensen bij te vragen die het streven konden ondersteunen. De gekozen heeren waren Joris ‘Joop’ Peeters, Mark ‘Fudds’ Rijk en Arjen ‘Arie’ Peek. Deze vijf personen waren het in de oprichtingsvergadering van het genootschap na uitgebreid overleg met elkaar eens, zulks vast gesteld in een schrijven aan het toenmalige bestuur, opgesteld om 1:34 in de nacht van 17 december 1989.

Het Heerendispuut zou het korte doch heftig bestaan van de studentenvereniging tot een nieuwe normen en waarden-besef leiden voor leden en een nieuwe dimensie geven aan de enerverende beginjaren aan studentenvereniging Totus. De stijl van het genootschap wordt gekenmerkt door de Bourgondische inslag van het collectief.

Om het continuïteitsstreven te waarborgen werd gekozen voor de oprichting van een dispuut. In de zoektocht naar een passende naam stuitte men al snel op een karakter in de Nederlandse literatuur die het gedachtegoed van de Bourgondiër in alle facetten belichaamt. Deze persoon is de Heer van Stand O.B. Bommel. Het dispuut werd naar deze persoon vernoemd en de leden verwierven de titel Heer van Stand, om zo te onderstreven dat men dezelfde levenswijze nastreefde als Heer Bommel. Naast de Bourgondische levensstijl dienden de leden ook te voldoen aan een fysieke eis. Het gewicht in kilogrammen diende groter of gelijk te zijn aan de lichaamslengte in centimeters minus honderd. Aangezien twee van de vijf oprichters destijds niet aan de eis konden voldoen, werd besloten deze eis te laten vallen. Wel wordt er nog dagelijks gewerkt om aan dit schoonheid ideaal te voldoen (en voor een enkeling met het gewenste resultaat).

Om de buitenstaander de sterke onderlinge band duidelijk te maken kleden de Heeren van Stand zich in een geruit complet om zo voor eens en altijd het onderscheid te maken tussen de Heeren van Stand en de grijze massa.

Nadat de oprichtingsvergadering op 17 december gesloten was, werd die zelfde middag nog een bericht afgegeven aan de toenmalige voorzitter van de studentenvereniging Totus, de Heer Peek.

Hierdoor is de officieuze oprichtingsdatum 17 december 1989. De heer Peek weet dit nog tot op de dag van vandaag te herinneren. Doordat het archief van Totus nog in de kinderschoenen stond is de eerste brief van Bommel helaas vergaan.